Ciągle na spacerze na kogoś szczekałam, nie podobało mi się, że przechodzą ludzie, że jest hałas, że podchodzą do mnie psy. Mówili, że podobno jestem lękliwa. No nie wiem, po prostu wszystko mnie wkurzało.
W domu też byłam cały czas czujna. Ale rozumiecie - zawsze była szansa, że będzie jakaś fajna zabawa. No i ciągnęłam na smyczy - ale to oczywiste, bo chciałam się jak najszybciej dostać tam, gdzie mogłam biegać za piłką. Piłka była super, wtedy w ogóle nie szczekałam. Opiekunowie też mówili, że przynajmniej się wybiegam i się nie nudzę. Tylko potem ta piłka znikała i robiło się okropnie.
Pewnego dnia nie wzieli piłki. Rozczarowanie okropne! W dodatku w domu też skończyły się szalone zabawy. Kolejny dzień, znów bez piłki - nie było fajnie... ale chwilami zapominałam o tej piłce i zajmowałam się różnymi sprawami. W domu zaczęłam się wysypiać. A na spacerach okazało się, że są całkiem fajne psy, z którymi można się kumplować - wcześniej mi to nie przyszło do głowy. Czasem mi się jeszcze przypomina ta piłka w niektórych momentach i robię się znów nerwowa, ale coraz rzadziej.
Psy o wysokim poziomie dopaminy poszukują pobudzeń - na przykład biegania za piłką - i cieszą się nimi, ale jednocześnie sobie z nimi nie radzą. Są przebodźcowane, a przez to stają się nerwowe i drażliwe. Bardzo często ten problem dotyczy psów w typie terrierów, owczarków, ale nie tylko.
Takie psy często uzależniają się od pobudzających aktywności i źle znoszą frustrację. W efekcie wiele rzeczy zaczyna je denerwować.
W takich sytuacjach najczęściej najskuteczniejszy jest całkowity odwyk od pobudzających aktywności i detoks sensoryczny (o ile jest do zrobienia w miejskich warunkach). Można też próbować zamieniać pobudzające zajęcia na inne - angażujące ale wywołujące mniejszy poziom pobudzenia.
Jest to procedura niełatwa, bo początkowo wiąże się dla psa z frustracją a nawet złością, ale pierwsze pozytywne efekty zwykle widać już po kilku dniach do tygodnia.
W dłuższym terminie jest szansa na zmianę stylu życia psa i bardziej zrelaksowany tryb życia.
Comments